Pod koniec ubiegłego roku Sąd Najwyższy w świątecznym orzeczeniu powitał osoby posiadające oszczędności z opinią, że należy im się rekompensata od 2017 r., ponieważ ich rzeczywisty zwrot był znacznie niższy
niż fikcyjny zwrot, od którego naliczono podatek w polu 3.


Od 2026 r. rząd chce nakładać podatek w polu 3 od rzeczywistych zwrotów zamiast fikcyjnych. Do tego czasu obowiązuje rozwiązanie przejściowe, zgodnie z którym zwrot jest nadal obliczany na podstawie fikcji. Obecnie jest uregulowane prawnie, że od 2023 roku będą używane trzy klasy aktywów o trzech różnych stałych stopach zwrotu, a mianowicie (1) salda bankowe, (2) inne aktywa i (3) długi.
Poniżej omówimy każdą kategorię bardziej szczegółowo.

Podstawą sald bankowych będzie „przeciętne miesięczne oprocentowanie depozytów dla gospodarstw domowych z terminem wypowiedzenia do 3 miesięcy”. Wyższe oprocentowanie dotyczy depozytów niż swobodnie wypłacanych oszczędności. Wkrótce zostanie całkowicie zignorowane fakt, że zdecydowana większość obywateli ma pieniądze na regularnych kontach oszczędnościowych, tak że większość oszczędzających będzie nadal płacić podatek od wyższej stałej stopy zwrotu niż faktycznie jest osiągana.

Za rok 2023 jest już pewne, że stała stopa zwrotu z pozostałych aktywów wynosi 6,17%. – jest to wysoki procent. Weźmy defensywnego inwestora. Od kilku lat inwestor ten celuje w stopę zwrotu w okolicach 2-3%. Większość inwestorów kapitałowych będzie chciała podpisać się pod tym krzyżem, jeśli w przyszłym roku uda się osiągnąć gwarantowany zwrot na poziomie 6,17 proc. Wyniki z przeszłości (na których opiera się ten hipotetyczny zwrot) były dla wielu miłe, ale dla opodatkowania obecnie wyjątkowo niepewnej przyszłości, dla wielu również bardzo niezadowalające.

Stała stopa procentowa będzie miała zastosowanie do zadłużenia opartego na średnich miesięcznych odsetkach od całkowitej niespłaconej kwoty kredytów hipotecznych dla gospodarstw domowych. Przede wszystkim całkowicie ignoruje fakt, że większość długów w polu 3 nie dotyczy hipotek mieszkaniowych, ale innych długów o znacznie wyższym oprocentowaniu. Jeżeli istnieje hipoteka mieszkaniowa, to dotyczy ona drugiego domu lub wynajmowanego domu, za który banki naliczają znacznie wyższe oprocentowanie niż w przypadku domu zajmowanego przez właściciela (głównego miejsca zamieszkania).
PAPIEROWE DAROWIZNY
Dla osób znacznie zamożniejszych długi w rubryce 3 to „papierowe darowizny”, przy czym ten sam ustawodawca nakłada obowiązek naliczania odsetek w wysokości 6% i spłacania ich co roku. Jednocześnie ten sam ustawodawca w rubryce 3 wylicza znacznie niższy odsetek: dla roku 2021 było to zaledwie 2,46%! Jak bardzo jest to sprzeczne i jak łatwo jest wprowadzić odrębną kategorię (zarówno dla aktywów, jak i długów) przynajmniej dla tego rodzaju (długoterminowego) zadłużenia?

Bądź uważny, przygotowując zeznanie podatkowe za 2022 r. w przyszłym roku, aby sporządzić rzeczywisty zwrot i porównać go z fikcyjnym zeznaniem, na podstawie którego obliczany jest podatek. Jeśli stawka jest wystarczająco duża, nie wahaj się sprzeciwić. Szanse na wprowadzenie nowych ogólnych procedur sprzeciwu w 2022 r. i później są niezwykle duże.